Το ιστολόγιο μου για το γυμνάσιο

                                                                        ΕΝΟΤΗΤΑ 9 Πρώτες προσπάθειες των επαναστατημένων Ελλήνων για συγκρότηση κράτους Μορφές πολιτικής οργάνωσης με τοπικό χαρακτήρα Η πολιτική οργάνωση ήταν αναγκαία: ·        για τον ανεφοδιασμό των στρατευμάτων, ·        για την οργάνωση των περιοχών που απελευθερώνονταν, ·        για τη διαχείριση των «εθνικών γαιών» ή «εθνικών κτημάτων». Οι τοπικοί οργανισμοί: Οι τοπικοί οργανισμοί ήταν ένα είδος τοπικών κυβερνήσεων, που ελέγχονταν κυρίως από τους προεστούς, τους Φαναριώτες και τους ιεράρχες. Οι πιο σημαντικοί τοπικοί οργανισμοί ήταν: ·        Η  Πελοποννησιακή Γερουσία /  προεστοί. ·        Η  Γερουσία της Δυτικής Χέρσου Ελλάδος /  Αλ. Μαυροκορδάτος. ·        Ο  Άρειος Πάγος  / ανατολική Στερεά / Θ. Νέγρης. Οι πολιτικές διαμάχες: Στο πλαίσιο του αγώνα για τη διαχείριση της εξουσίας αναπτύχθηκαν δύο κοινωνικοπολιτικές ομάδες: -  οι οπλαρχηγοί και οι Φιλικοί   -  οι προεστοί, οι αρχιερείς και οι Φαναριώτες          

Ενότητα 8 " Η εξέλιξη της Ελληνικής Επανάστασης"   Ποιοι παράγοντες συντελούσαν στην επιτυχή έκβαση της επανάστασης στην Πελοπόννησο; Οι ελληνικοί πληθυσμοί ήταν πυκνότεροι. Ο οθωμανικός στρατός δεν ήταν ιδιαίτερα ισχυρός. Υπήρχαν πολλοί Φιλικοί που προετοίμαζαν κι ανέμεναν τον ξεσηκωμό. Υπήρχαν ένοπλα σώματα Ελλήνων. Υπήρχαν ελληνικά εμπορικά σκάφη εφοδιασμένα με κανόνια. Υπήρχαν πολλοί Έλληνες που διέθεταν σημαντική πολεμική εμπειρία. Το ορεινό έδαφος διευκόλυνε τον κλεφτοπόλεμο. Πού ήταν οι επαναστατικές εστίες; Πελοπόννησος, Στερεά Ελλάδα, Κρήτη, Αιγαίο, Ήπειρος, Μακεδονία, Θράκη, Κύπρος και Μ. Ασία. Σε ποιες περιοχές η καταστολή της επανάστασης ήταν άμεση και σε ποιες επικράτησε ; Η  επανάσταση καταπνίγηκε σε περιοχές που ήταν πεδινές και που ήταν εύκολο να φτάσει ο οθωμανικός στρατός. Η επανάσταση εδραιώθηκε σε Πελοπόννησο, Στερεά Ελλάδα και νησιά του Αιγαίου. Ποιοι ήταν οι  πρωταγωνιστές; Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης, Ανδρούτσος, Μπότσαρης, Κανάρης, Μιαούλης,  Μπουμπουλίν

                                                                ΕΝΟΤΗΤΑ 7 Η Φιλική Εταιρεία και η κήρυξη της ελληνικής επανάστασης στις παραδουνάβιες ηγεμονίες Η ίδρυση και η ανάπτυξη της Φιλικής Εταιρείας Ορισμός της Φιλικής Εταιρείας: Η Φιλική Εταιρεία ήταν μια μυστική οργάνωση που σκοπό είχε να προετοιμάσει την επανάσταση των Ελλήνων. Δημιουργήθηκε στην Οδησσό της Ρωσίας το 1814 με πρωτεργάτες τους Ν. Σκουφά, Αθ. Τσακάλωφ, Εμμ. Ξάνθο, Π. Αναγνωστόπουλο. Οι δυσκολίες που αντιμετώπιζε: ·      Η διασπορά του ελληνισμού σε μεγάλο γεωγραφικό χώρο. ·      Η ανάγκη διατήρησης μεγάλης μυστικότητας. ·      Η υπερνίκηση των δισταγμών. ·      Η κινητοποίηση ανθρώπων διαφορετικών κοινωνικών ομάδων. Οι ευνοϊκές προϋποθέσεις για το έργο της: ·      Τα εσωτερικά προβλήματα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. ·      Η διάδοση των ιδεών της γαλλικής επανάστασης μεταξύ των Ελλήνων. ·      Η ωρίμανση του αιτήματος για τη δημιουργία ανεξάρτητου ελληνικού κράτους. Στοιχεία  οργάνωσής της: ·      Δοκιμασία. ·

  Ο ελληνισμός από τα μέσα του 18ου αι. έως τις αρχές του 19ου αι. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ  ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ Ποιες συγκυρίες ευνόησαν την ανάπτυξη της ελληνικής ναυτιλίας τον 18 ο  αιώνα; Η ρωσοτουρκική συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή (1774), που επέτρεπε την ελεύθερη κίνηση των πλοίων με ρωσική σημαία στα Στενά. Οι ναπολεόντειοι πόλεμοι (1797-1815),που είχαν ως συνέπεια την περιορισμένη παρουσία αγγλικών και γαλλικών πλοίων στη Μεσόγειο. Ποια αποτελέσματα είχαν  για τους Έλληνες   οι  παραπάνω ευνοϊκές συγκυρίες; Οι Έλληνες έλεγξαν σημαντικό μέρος του εμπορίου. Ελληνικές πόλεις αναπτύχθηκαν σε σημαντικά εμπορικά κέντρα. Ενισχύθηκαν οι ελληνικές παροικίες. Ποια ήταν στάση της εκκλησίας απέναντι στις ιδέες του Διαφωτισμού ; Η ορθόδοξη   εκκλησία εναντιωνόταν στις ιδέες του διαφωτισμού. Ορισμένοι,   όμως, κληρικοί υιοθέτησαν τις διαφωτιστικές αντιλήψεις. Ποιες κοινωνικές ομάδες συναντάμε στην υπόδουλη Ελλάδα; Α) Οι Φαναριώτες Ήταν Έλληνες από αρχοντικές οικογένειες που κατοικούσαν στο

  ΕΝΟΤΗΤΑ 3. Η έκρηξη και η εξέλιξη της γαλλικής επανάστασης (1789  1794) H ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΤΑΞΕΩΝ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ Συνέλευση των τάξεων  (Βερσαλλίες, Μάιος 1789) : εκπρόσωποι των ευγενών, του κλήρου και της τρίτης τάξης - αίτημα προς το βασιλιά Λουδοβίκο ΙΣΤ':  μεταρρυθμίσεις  για να βγει η χώρα από το οικονομικό αδιέξοδο. Εθνική Συνέλευση ή Εθνοσυνέλευση Έτσι αυτοανακηρύχθηκαν οι εκπρόσωποι της τρίτης τάξης στη Συνέλευση των τάξεων, με το επιχείρημα ότι εκπροσωπούσαν το 98 % του γαλλικού έθνους. Όρκος του σφαιριστηρίου : οι εκπρόσωποι της τρίτης τάξης ορκίστηκαν ότι θα συντάξουν σύνταγμα. Συντακτική Συνέλευση Έτσι ονομάστηκε τον Ιούλιο του 1789 η Εθνοσυνέλευση, αφού σκοπός της ήταν να συντάξει σύνταγμα . Οι ενέργειες της Συντακτικής συνέλευσης: Κατάργηση των προνομίων των ευγενών και του κλήρου (1789). Ψήφιση της Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη (1789). Ψήφιση του πρώτου συντάγματος (1791) ? πολίτευμα: συνταγματική μοναρχία .

  Ενότητα 2 ¨Αμερικανική επανάσταση" Κατά το διάστημα 1607-1732 οι Άγγλοι δημιούργησαν στα ανατολικά παράλια της  Βόρειας Αμερικής 13 αποικίες. Οι άποικοι ήταν κυρίως Άγγλοι, αλλά και Γάλλοι, Γερμανοί και Σουηδοί που αναζητούσαν μια καλύτερη τύχη.   Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΙΚΙΩΝ 1) Κυβερνήτης (διορισμένος από την Αγγλία) 2) Η Συνέλευση των Αποίκων : μπορούσαν να ψηφίζουν μόνο κάποιοι πλούσιοι άποικοι. Ψήφιζε νόμους και ενέκρινε φόρους. Οι άποικοι  δεν εκπροσωπούνταν στο αγγλικό κοινοβούλιο, ενώ οι Άγγλοι έλεγχαν το εξωτερικό εμπόριο των αποικιών. ΑΙΤΙΕΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ 1.    Οι αποικίες αναπτύσσονταν ραγδαία τη στιγμή που η Αγγλία κυριαρχούσε απόλυτα στην οικονομία τους. 2.    Οι Άγγλοι δεν επέτρεψαν στις αποικίες να εκμεταλλευτούν τις νεοαποκτηθείσες περιοχές του Καναδά και της Φλόριντα. Η ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ Οι άποικοι αντιδρώντας για τους φόρους έπαψαν να αγοράζουν αγγλικά προϊόντα ► οι Άγγλοι κατήργησαν τους νέους φόρους, εκτός από το φόρο του τσαγι

                                                             ΕΝΟΤΗΤΑ 4 Η τελευταία φάση της γαλλικής επανάστασης και η εποχή του Ναπολέοντα (1795-1815) Η τρίτη και τελευταία φάση της γαλλικής επανάστασης, 1794 – 1799 Επικράτηση των μετριοπαθών Θερμιδοριανών, οι οποίοι: ·       ελέγχουν τη Συμβατική ·       ψηφίζουν νέο σύνταγμα (1795) ·       αναθέτουν την εκτελεστική εξουσία στο Διευθυντήριο. Η εποχή του Ναπολέοντα,1799 -1815 Η αναρρίχησή του στην εξουσία : ·       Στα τέλη του 1799, ο Ναπολέων Βοναπάρτης καταλαμβάνει την εξουσία με τη συγκατάθεση του Διευθυντηρίου. ·       Ο Ναπολέων ανακηρύχθηκε Πρώτος Ύπατος το 1799 και τελικά Αυτοκράτορας το 1804, με τη στήριξη της αστικής τάξης. Οι μεταρρυθμίσεις του: ·       Στη διοίκηση ·       Στην εκπαίδευση        με στόχο τον έλεγχο και την αποτελεσματικότερη ·       Στην οικονομία           λειτουργία της κρατικής μηχανής      Το σημαντικότερο έργο του: ·       Η θέσπιση το 1804 ενός νέου νομικού κώδικα, τ