Το ιστολόγιο μου για το γυμνάσιο

  Η ΔΙΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΣΤΟΥΣ ΜΟΡΑΒΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ   Εκχριστιανισμός Μοραβών ·                     Ο ηγεμόνας της Μοραβίας Ρατισλάβος ζήτησε από το Βυζάντιο χριστιανούς ιεραποστόλους , αναζητώντας στήριγμα στο Βυζάντιο λόγω εξωτερικών κινδύνων. ·                     Η Βυζαντινή ηγεσία ανταποκρίθηκε θετικά. ·                     Η αποστολή ανατέθηκε σε δύο αδέλφια, το Μεθόδιο και Κύριλλο που ήταν έμπειροι διπλωμάτες και γνώριζαν τη σλαβική γλώσσα. ·                     Ο Κύριλλος δημιούργησε σλαβικό αλφάβητο και απέδωσε στα Σλαβικά τη θεία λειτουργία και τα ιερά βιβλία.   Σημασία του εκχριστιανισμού ·   Με τη χρήση της σλαβικής διευκολύνθηκαν οι Μοραβοί στην κατανόηση του Χριστιανικού λόγου. ·   Οργανώθηκε η σλαβική εκκλησία. ·   Μυήθηκαν οι Σλάβοι στον πολιτισμό των Ελλήνων και του Χριστιανισμού. ·   Πραγματοποιήθηκε η ενότητα των Σλάβων καθώς είχαν κοινά στην   καταγωγή και στο θρήσκευμα.   Εκχριστιανισμός Βουλγάρων ·   Η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία επιθυμούσε

  Αφ ή γ η σ η  Αφήγηση είναι η προφορική ή γραπτή παρουσίαση ενός γεγονότος ή μιας σειράς γεγονότων, πραγματικών ή φανταστικών (επινοημένων). Βασικά χαρακτηριστικά / στοιχεία της αφήγησης:  Η αφήγηση οργανώνεται με άξονα το χρόνο, αλλά οι καταστάσεις συν- δέονται αιτιολογικά μεταξύ τους.   Η αφήγηση οργανώνεται με βάση την εξής δομή: Α. Πληροφορίες για τους ήρωες, το χώρο, το χρόνο και την κατάσταση από την οποία ξεκινά η αφήγηση Β. Η εξέλιξη της αφήγησης και η έκβασή της Γ. Η λύση: η κρίση του αφηγητή για το νόημα της ιστορίας Κύριος χρόνος της αφήγησης είναι ο αόριστος, αλλά χρησιμοποιείται και ο παρατατικός και οι εξακολουθητικοί χρόνοι. Η γλώσσα της αφήγησης χαρακτηρίζεται από τη χρήση συνδετικών λέξεων και φράσεων που δείχνουν τη χρονική σειρά των γεγονότων (έπειτα, ύστερα, κατά τη διάρκεια) και την αιτιολογική σχέση μεταξύ τους (επειδή, καθώς, για το λόγο αυτό). Είδη αφήγησης ·         Αφήγηση πραγματικών γεγονότων ·         Αφήγηση φανταστικών γεγονότων ·         Ιστορική α

  Ευριπίδη, Ελένη (412 π.Χ.), Επεισόδιο Β΄, 1η Σκηνή (588-658) ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΕΝΟΤΗΤΑΣ - ΕΠΙΠΑΡΟΔΟΣ (στ. –576-587):] Η επιστροφή του χορού και της Ελένης - Ο Χορός πληροφορείται από τη Θεονόη ότι ο Μενέλαος ζει - Η Ελένη δεν γνωρίζει ότι ο Μενέλαος βρίσκεται στην Αίγυπτο - Μονόλογος της Ελένης στον τάφο του Πρωτέα  - Η εμφάνιση του Μενέλαου   Η αντίδραση της Ελένης   Η αντίδραση του Μενέλαου   Η Ελένη αναγνωρίζει τον Μενέλαο (Πώς η Ελένη φτάνει στην αναγνώριση; Πώς αντιδρά ο Μενέλαος και γιατί; Πώς αισθάνεται η Ελένη μετά την αντίδρασή του και γιατί;)  ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ  Στοιχεία όψης:  Ο τόπος («Πάλι ξανάρχομαι στον τάφο ετούτον» στ. 588), τα ρούχα (σκευή) των ηρώων («η φορεσιά σου έτσι σε δείχνει» στ. 616), η ψυχολογική κατάσταση («εσύ που φοβισμένη» στ 607, «σάστισα και βουβός έχω απομείνει» στ. 610) και η έντονη σωματική κίνηση και δράση («εσύ που φοβισμένη ορμάς» στ 607, «στάσου μην τρέχεις πια και μην τρομάζεις» στ. 617, «σταμάτα, μη μ’ αγγίζεις» στ. 629)  Στιχομυθία - Γρ

  Η πόλη- κράτος και η εξέλιξη του πολιτεύματος Σημαντικό γεγονός, το οποίο είχει τόσο κοινωνικές όσο και πολιτικές επιδράσεις, υπήρξε η  δημιουργία της πόλης- κράτους τον 8ο αι. π. Χ. Ρίζα της πόλης- κράτους ήταν ο συνοικισμός. Η  οχυρή θέση ονομαζόταν ακρόπολη και γύρω της ενώνονταν πολλοί συνοικισμοί. Γύρω από την  ακρόπολη εργαζόταν μια μεγάλη ομάδα επαγγελματιών (τεχνίτες, ξυλουργοί, έμποροι κτλ.). Με το  πέρασμα του χρόνου και για λόγους ασφαλείας οι πόλεις αποκτούν τείχη. Οι κάτοικοι της υπαίθρου  ήταν γεωργοί και κτηνοτρόφοι. Μέσα σ' αυτό το κλίμα σπάνε οι παλιοί πολιτικοί δεσμοί. Η βασιλεία εξαφανίζεται ενώ η ολιγαρχία  αρχίζει να χάνει τη δύναμη που είχε παλιότερα. Ο πολίτης αρχίζει να συνειδητοποιεί το ρόλο του  στη κοινωνία και ο πόλεμος ενώ παλιά ήταν υπόθεση της αριστοκρατίας τώρα μετέχουν σ' αυτόν  ισότιμα οι πολίτες μέσω της '' οπλικής φάλαγγας''. Όταν γεννήθηκε η πόλη-κράτος ο θεσμός της βασιλείας είχε ήδη παρακμάσει. Αρχικά,  κυβερνούσαν οι

  Nέα Ελληνικά κείμενα Β΄Γυμνασίου. Γρηγόριος Ξενόπουλος, "Κάποια Χριστούγεννα." Θέμα: Θέμα του κειμένου είναι η νοσταλγία του αφηγητή για τη χριστουγεννιάτικη κουλούρα των παιδικών του χρόνων και η αποξένωσή  του αργότερα από το έθιμο αυτό.Το περιεχόμενο του κειμένου είναι λαογραφικό και θεολογικό. Δομή του κειμένου: 1η ενότητα:  « Ένα καιρό στη ζωή μου….δεν τα βλέπω»: η ζακυνθινή κουλούρα και η σύνδεσή της με τα χριστούγεννα. 2η ενότητα: «και δεν τα έβλεπα πραγματικώς…κατόπιν εορτής» : Η νοσταλγία του εορταστικού οικογενειακού τραπεζιού και ο εορτασμός των χριστουγέννων πρωτοχρονιάτικα. 3η ενότητα: « αλλά ήλθαν και χριστούγεννα… τα θεοφάνεια» : Η απομάκρυνση από το έθιμο της κουλούρας  λόγω πένθους. 4η ενότητα: « κάποιο χρόνο όμως…και να μένει στη Ζάκυθο» : Η απομυθοποίηση της κουλούρας εξαιτίας της χαλάρωσης των συναισθηματικών δεσμών με το νησί. 5η ενότητα: « έτσι εξήγησα…τα χριστούγεννα η μητέρα του» : το ζακυθινό έθιμο της κουλούρας σε συσχετισμό με το μέλανα ζωμό των Σ