Ιστορία εν. 20 Από την έξωση του Όθωνα (1862) έως το κίνημα στο Γουδί (1909)
ΕΝΟΤΗΤΑ 20
Από την έξωση του Όθωνα (1862) έως το κίνημα στο Γουδί (1909)
Ο Γεώργιος Α΄ βασιλιάς των Ελλήνων. Η ενσωμάτωση των Επτανήσων
· Μετά την έξωση του Όθωνα οι Δυνάμεις αναγόρευσαν βασιλιά των Ελλήνων το Δανό πρίγκιπα Γεώργιο Α΄.
· H Αγγλία παραχώρησε το 1863 τα νησιά του Ιονίου στο ελληνικό κράτος. Η επίσημη ενσωμάτωσή τους έγινε το 1864.
Το σύνταγμα του 1864
· Θέσπιζε το πολίτευμα της βασιλευομένης δημοκρατίας.
· Θεμελιωνόταν στη δημοκρατική αρχή.
· Αναγνώριζε το λαό ως κυρίαρχο παράγοντα του πολιτεύματος.
· Όριζε τον βασιλιά ως τον ανώτατο άρχοντα της πολιτείας.
· Κατοχύρωνε τη διάκριση των εξουσιών:
Ø Νομοθετική εξουσία: βασιλιάς, Γερουσία, Βουλή.
Ø Εκτελεστική εξουσία:βασιλιάς, διορισμένοι από τον ίδιο υπουργοί.
Ø Δικαστική εξουσία: κηρύχτηκε ανεξάρτητη.
· Καταργούσε τη Γερουσία ως έναν αντιδημοκρατικό θεσμό.
· Έδινε καθολικό δικαίωμα ψήφου στους άνδρες.
Εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις 1864 – 1881
Ο Αλ. Κουμουνδούρος:
· Προχώρησε στη διανομή των εθνικών κτημάτων (1871).
· Επιδίωξε την ενσωμάτωση εδαφών από το Οθωμανό κράτος.
· Αποφάσισε την εμπλοκή της Ελλάδας στην Κρητική επανάσταση 1866-1869.
Τα προβλήματα του κοινοβουλευτισμού:
· Πολίτες πίεζαν τους βουλευτές για να εξασφαλίσουν μια θέση στο δημόσιο.
· Οι βουλευτές στήριζαν στη Βουλή εκείνον τον πολιτικό αρχηγό που τους εξασφάλιζε διορισμούς των οπαδών τους.
· Δεν υπήρχαν συγκροτημένα κόμματα
· Ο βασιλιάς δε δίσταζε να ανατρέπει κυβερνήσεις.
Η αρχή της δεδηλωμένης:
Ο Χαρίλαος Τρικούπης, για να αντιμετωπιστούν οι αυθαιρεσίες του βασιλιά, πρότεινε την ψήφιση της αρχής της δεδηλωμένης, η οποία αναγνωρίστηκε από τον βασιλιά το 1875.
Ο δικομματισμός
Δικομματισμός: κυριαρχία, κατά τη δεκαετία 1885-1895, στην πολιτική ζωή της Ελλάδας δύο κομμάτων με επικεφαλής τον Τρικούπη και τον Δηλιγιάννη.
Το πρόγραμμα του Χ. Τρικούπη
Ο Τρικούπης στόχευε στην:
· δημιουργία ενός κράτους σύγχρονου και οικονομικά αναπτυγμένου,
· κατασκευή μεγάλων έργων υποδομής,
· ανασυγκρότηση των ενόπλων δυνάμεων,
· εξυγίανση της δημόσιας διοίκησης,
· ειρηνική συμβίωση με την Οθωμανική αυτοκρατορία.
Τρόποι εφαρμογής της πολιτικής του Τρικούπη:
· βαριά φορολογία,
· σύναψη μεγάλων δανείων με τράπεζες του εξωτερικού,
· προσφορά στους Έλληνες του εξωτερικού προνομιακών όρων για επενδύσεις.
Οι θέσεις του Θεόδωρου Δηλιγιάννη
· Υποστήριζε ότι η φορολόγηση θα έπρεπε να είναι η μικρότερη δυνατή.
· Επισήμαινε τις συνέπειες των μέτρων του Τρικούπη για τα μεσαία και κατωτέρα κοινωνικά στρώματα.
· Στιγμάτιζε την πολιτική εύνοιας του Τρικούπη προς την πλουτοκρατία.
· Θεωρούσε θεμιτή την εναλλαγή των οπαδών της εκάστοτε κυβέρνησης στις κρατικές θέσεις.
Η πορεία προς την οικονομική και εθνική κρίση
1893: ο Τρικούπης κήρυξε πτώχευση.
1897: ο Δηλιγιάννης αποφάσισε να στείλει στρατό στην Κρήτη .
Ο πόλεμος του 1897 και οι πολιτικές εξελίξεις έως το 1908
1897: αποτυχημένος ελληνοτουρκικός πόλεμος -> καταβολή πολεμικής αποζημίωσης της Ελλάδας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία -> επιβολή Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου (ΔΟΕ).
1909: εκδήλωση στρατιωτικού κινήματος στο Γουδί.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου